ÖZET: Davalının kendi binasında açtığı pencerenin, avlusunun görülmesine neden olduğu iddiası ile bunun kapatılmasını isteyen davacının davasının reddi gerekir. Avlunun görülmesini istemiyorsa, kendi taşınmazından gerekli tedbirleri alabilir.
Taraflar arasındaki, “Muarazanın men”i davasından (çekişmenin giderilmesi davası) dolayı yapılan yargılama sonunda; Bayındır Sulh Hukuk Mahkemesince, davanın kabulüne dair verilen, 29.12.1981 gün ve 1981/592 – 1981/730 sayılı kararın incelenmesi, davalı tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin, 17.5.1982 gün v 1982/1300-3162 sayılı ilamı: (… Davalının, kendi binasında açtığı pencerenin, davacının avluda serbestçe dolaşmasını engellediğinden bahisle kapatılması istenmez. Bu pencere dolayısıyla dolaşmasını avlusunun görülmesini istemeyen davacının, kendi taşınmazında uygun tedbirleri alması gerekir. Bu yönler düşünülmeden, yazılı gerekçe ile davanın kabulü doğru görülmemiştir…) gerekçesiyle bozularak, dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece, önceki kararda direnilmiştir.
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek, direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, gereği görüşüldü:
KARAR: Tarafların, karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi, usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle, direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, (YHGK. 24.10.1984 T. 1982/14-994 E. 1984/860 K.)
Nizam TUTUCU Emlak Danışmanı
Yorum yazabilmek için oturum açmalısınız.