Çocukların, anne ve babalarına imkanlarının yettiği ölçüde yardım etmek gibi insani ve ahlaki bir görevi olduğu anlayışıyla bakıldığında; ebeveyn ile çocuklar arasında yapılan ölünceye kadar bakma sözleşmesi yadırganabilir. Bundan dolayı 1.4.1974 gün ve 1/2 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’na dayalı muvazaa davalarının konusunu daha çok ebeveyn-evlat arasındaki ölünceye kadar bakma sözleşmesi oluşturmaktadır.
Ölünceye kadar bakma sözleşmesi, taraflara borç yükleyen ve hak sağlayan bir sözleşmedir. Hukuk Genel Kurulu’nun 7.4.1993 gün ve E. 1992/1780, K. 1993/146 sayılı kararında, bu konuda incelenmesi ve saptanması gereken hususun, bu işlemin mirasçılardan mal kaçırmak için yapılmış olup olmadığı ve yapılan işlemde bakıp gözetmenin değil de, bağış amacının üstün tutulup tutulmadığının belirlenmesi gerektiği ifade edilmiştir. Evlatla yapılan ölünceye kadar bakma sözleşmesi yapılırken bakım alacaklısının, bakım ihtiyacı içinde bulunmasının sözleşmenin geçerlilik şartı olmadığı belirtilmiştir.
Nizam TUTUCU Emlak Danışmanı
Yorum yazabilmek için oturum açmalısınız.