ÖZET: Taşınmaz sahibinin oluru ile bir taşınmazın bir bölümüne iyi niyetle bina ve muhtesat yapılması ve bu yapıların değerinin zemin değerinden fazla olduğunun anlaşılması durumunda, çekişmeli bu yerin yapı sahibi adına temlikine karar verilmesi gerekir. (Medeni Kanun madde 724)
DAVA:
Davacı H.H. vekili tarafından davalı S. Aleyhine 20.1.1987 gününde verilen dilekçe ile temliken tescil istenmesi üzerine, yapılan duruşma sonunda davanın reddine dair verilen, 18.11.1987 günlü hükmün Yargıtay’ca incelenmesi, davacı vekili tarafından istenilmekle; süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya incelendi ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR:
Dosyadaki delillere, özellikle davalını beyanı ile bilirkişi ve tanık sözlerine göre, davalı babanın rıza ve muvafakatiyle krokide (A) ve (B) harfleriyle işaretli kesimdeki binaları yaptığı, davacının ve ailesinin bu yerde oturmasının amaçlandığı, şimdiye kadar şu şekilde davacı tarafından yararlanıldığı anlaşılmaktadır. Şu haliyle, meydana getirdiği muhtesatta davacının iyi niyetli odluğunun kabulü gerekmektedir. Zemin değeriyle, muhtesat değeri arasında açık fark olduğu da belirlenmiş ve Medeni Kanun‘un 724. maddesinde gösterilen objektif unsur da gerçekleştirilmiştir. Mevcut duruma göre, üzerinde ev ve ahır bulunan kesimlerin miktarlarının bilirkişilerin raporlarına göre farklılık gösterdiğinden, öncelikle bunun gerçek miktarı saptanmalı, alınacak rapor ve kroki eklenerek dava konusu kesimin, içinde bulunduğu 2059 parselden ifrazında sakınca bulunup bulunmadığı sorulmalı, sakınca yoksa, dava kabul edilmeli ve aksi durumda, halin icabı müsait olmadığından şimdiki gibi reddolunmalıdır. Hükmün BOZULMASINA, (Y.14.HD. 227.11.1989 T. 1988/7189 E. 1989/9981 K.)
Nizam TUTUCU Emlak Danışmanı
Yorum yazabilmek için oturum açmalısınız.